Bir gün aynaya baktım ayna sanki farklıydı
İskender’in aynasıydı onda bilinmezlik saklıydı
Üstüme derin ağlamaların kederleri fütursuz aktı
Ufuklar terkini bıraktı gözlerimin ferinde yitti
Hüznüdür gecelerin koynunda terini bırakmış sabahlara
Geride yalnızlığın doğurganlığı kaldı yalnız
Ve mazi hep mazi defterimde kalan yıllar serildi
Gizli hazinelerini bulmak için zamanın sır tünelinde
Eskimiş sayfaların sessizliğinde boğuldum an an
Süzüldüm fenersiz gizemine karanlığın gizliden
Fırtınalı bir havaydı ben yoktum aynada aksim yoktu
İsimsiz dostların alevinden ışıklar süzdüm
Ben miydim tükenen yoksa ayna mı yalanlar söyler
Yaş mı geçer yoksa kum saatinde mi yaşamak
Hünersiz ellerimle tutunurum ümitsiz ölümsüzlüğe
Seyyahıyım bu alemin sadık hülyalarında gezinirim
Ya yok olmuşluk ya felek de adını sen koy azrailim
Cem mi bulmuş şarabı acep aslen var mıymış
Aldatan esrarıyla Sabbah mı sızmış rüya mıymış bütün
Nameler Hayyam kokar kim ki duyar günahkâr
Ya âsâ ol Musa’da ya İsa’da kıssa ol nefesin ruha değsin
Al kadehi eline dal Galip’in deryasında gark ol
Fuzuli’ye yoldaş ol mesnevi ol ilâhi aşk ile dol
İster dolaş sularında dünya meyhanesinin
İster kaybol feryadında kendi sesinin
Busesinde yangın olur hicranında güneş donar şiirlerin
Mısralar alev alev dağılmıştır sözlerin esrarına
Bir seraptır aynada görünür de varılmaz
En sevaplar dizilir duygular olur haram
Mehtabında dolaşır en tövbekâr zinalar
Ateşinde bir muhabbet yanar kül olur
Cana düşkün canana müştak nefis neylesin
Bu gönül dünyada hapsolmuş kafes neylesin
Ayna başka biçimde gösterir sahte tebessümleri
Bir köşesinde cennet durur cehennemdir bir köşesi
Menzilinde dokunur en felaket bitiş perdesi
Gümüşü görür gözler altını görmez heyhat
Ne gariptir insanlık dar gelir penceresi
Küskündür idrakine zamanın ömür denen keşmekeş
Kömür rengi saçlara yağar kar yavaş yavaş
Gün gün alınlarda artar yılların izi
Umulmaz bir anda gelir ölüm yakalar bizi
Haziran 2007
İrfan KarapınarKayıt Tarihi : 27.6.2007 11:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bakarız aynaya çocuğuz...Bakarız aynaya genciz...Bakarız aynaya olgunlaşmışız...Bakarız aynaya yaşlanmışız...Sonra bakacak ayna kalmaz... Aynada zaman gizlenir...Ayna bazen yalan da söyler.Görmek istediğimizi görürüz.Aynaya güzel gözükmek için bakarız bakarız... İskender'in aynasıdır kimi zaman baktığımız her şeyi gösteren.Bazen teoridir:'Bütün alemin bir yansıma olduğu,aynadaki gibi...'Bazen başka bir boyuttur anlayamadığımız,göremediğimiz. En fakirden en zengine kadar aynaya muhtacız; kırık bir parça veya altın yaldızlı çerçeveler içinde... Ayna bir dost,ayna düşman... Asıl ayna içimizde gizlenmiş.Gönlümüzle baktığımızda aynaya farklı şeyler görürürüz... Aynaya zaman gizlenmiş...Biz hep değişiriz,o hiç değişmez...
öz bir anlatımla duyguları semalamış,sonra feyiz bulutlarından damıtarak şiirlemiş..Kutlarım,
başarılarınızın devamını dilerim,tebrikler..
Sevgilerimle.Erdoğan Vural
Bir köşesinde cennet durur cehennemdir bir köşesi
Menzilinde dokunur en felaket bitiş perdesi
Gümüşü görür gözler altını görmez heyhat
Ne gariptir insanlık dar gelir penceresi
Küskündür idrakine zamanın ömür denen keşmekeş
Kömür rengi saçlara yağar kar yavaş yavaş
Gün gün alınlarda artar yılların izi
Umulmaz bir anda gelir ölüm yakalar bizi
güzel ve oldukça başarılı bir çalışma yüreğinize sağlık tebrikler
selamlarımla
.......................
hayatın ana fikri bu dizedir şairim...harika...
kutlarım
nurcan usta
TÜM YORUMLAR (15)