Aynada Açan Menekşeler

Köprüler de yıkılır bir gün
Yağmur sonrası güneşinin yıkadığı
Gümüş renkli su, zamanın içinden
Parlar içimde kımıldayan geçmiş'e.

Pek az şey sözcüğü
Kapsadığı alanın dışına çıkarır
O kadar ki ellerimiz
Hiç bilmediğimiz dünyalardır.

Belki sökülür dikişlerinden
İnancın Ganj'ı bildiğimiz
Her yeni Hindistan;
Belki yaralarıdır kalbin
O ipekli kumaşı onaran.

Sen hangi acılardan karşıya
Geçirdiğim yüzü çocuk
Saçları kar nakışlı sevgilim
Gel, yılların rüzgârına durup
Sevgimizin bulutunu eğirelim.