Tanıdık bir çehre;
Aynanın tam karşısında,
Endişeli bakışlarla izliyorken, beni.
Suskun yüreğim...
Uzun zamandan beri;
Bekliyorken mutluluğu...
Kapıyı çalan yok!
O an; aynada görüyorum,
O endişeli bakışın,hüzne ait olduğunu...
Ne! yüreğe gelen mutluluğun ayak sesi var, kapıda.
Nede! Kapıdan çıkan, yalnızlık var...
Herşey olduğu gibi bu odada;
Biri varki hala aynanın yanında...
O tanıdık çehre!
Hüzün; gözyaşımı akıtmak için,
Aynadan beni izliyor..
5.12.03
Sırma MersinKayıt Tarihi : 5.12.2003 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)