Bir ayna var ki benim içimde,
O aynada görünür gözlerin,
Baktım da seni gördüm kendimde,
Bilirim benim kadar seversin.
Usanmadı hep gösterip beni,
Seviyorum diye hitap etti,
Yüzüme vurma çaresizliği,
Bana mavi sevgiyi öğretti.
Düşünüp gümüşten bir mehtabı,
Okuyup hayattaki kitabı,
Asla sorusunu da sormadı,
Hiçbir zaman yüzüme vurmadı.
Bana hep güç veriyor nefesi,
Bir de duysam aynadaki sesi,
Kırılıyor göğsümün kafesi,
Gülüşlerdeki tatlı sevgisi.
Ayna söyle artık en güzeli,
Bırakmak istemeden o eli,
Aşkından zaten olmuşum deli,
Sardıktan sonra o ince beli.
Şanlıurfa, 07.05.2021; 01:51
Kayıt Tarihi : 7.5.2021 01:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!