Ayna Ve Su Şiiri - Zeynep Madenci

AYNA VE SU
Suyun sesi şeffaflığında kaybolmuş,
Aynalara inat yansımış suya,
Kadının aşka davet eden yüzü.
Yazık olmuş aynaya,
Kıskanmış suyu, çatlamış boydan boya.
Kadın bir masal anlatmış,
Ayna ve su ağlamış.
Su sel olmuş sığmamış yatağına,
Ve ayna susmuş, su susmuş sonunda
Çünkü, zaman çalmış kadını,
Ayna ve su unutmuş adını.
Zeynep MADENCİ