Geçmişsin aynanın karşısına,
İnmeden gönül çarşına
Süzüyorsun kendi kendini…
Bakıyorsun kaşına gözüne,
Hayran kalıyorsun yüzüne…
Gel beni dinle,
Bir hesaplaş kendinle…
Geç aynanın karşısına,
Bozulsa da rahatın,
Bak beynine gördüğün suratın,
Çıkar beynini yerinden,
Koy masanın üzerine,
Hangi hücrelerde kötülük,
İyilik hangi hücrelerde,
Gör söyle kendi kendine…
Hayatında bir kere olsun,
Yargıla kendini gör çirkefi,
Olmuşsun kötülük şefi…
Yüzüme bakma öyle…
Aynalara doğruyu söyle…
Kayıt Tarihi : 25.1.2008 14:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Cantekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/25/ayna-ve-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!