Ayna - Sylvia Plath

Ayna (Sylvia Plath, 1961)

Gümüştenim ve hatasızım. Önyargım yok.
Gördüğüm herşeyi yutarım anında
Tam olduğu gibi, puslanmadan aşkla ya da nefretle.
Zalim değilim, doğrucuyum sadece-
Küçük bir tanrı gözüyüm, dört köşeli.
Çoğu zaman karşı duvara dalar, düşünürüm.
Pembedir rengi, kum desenli. Öyle uzun baktım ki ona
Kalbimin bir parçasıdır sanırım. Ama titreşir.
Yüzler ve karanlık ayırır bizi tekrar tekrar.
Bir gölüm şimdi. Bir kadın eğilir üzerime,
Yoklar sınırlarımı, görmek için gerçekte ne.
Sonra döner o yalancılara, mumlara ya da aya.
Görürüm sırtını, yansıtırım bağlılıkla
Ödüllendirir beni gözyaşlarıyla, elleri çırpınarak
Önemliyim onun için. Gelir ve gider.
Her sabah yüzüdür karanlığın yerini alan.
İçimde boğdu bir genç kızı, ve içimdedir bir yaşlı kadın
Korkunç bir balık gibi, günbegün ona doğrulan.

Sylvia Plath, 1961
Çev: Zeynep Çiftçi