Ayna odası Şiiri - Bora Hazinoğlu

Bir kara yalnızlık içime sinen
Karanlık gecelerden de karanlık

Oturduk karşılıklı konuştuk ve tartıştık
Silinmiyor, geçmiyor, görünmüyor aydınlık

Bedenimde bir büyük ayrılık sancısı
Ruhla bendenin ayrılığından da ayrılık

Bir dünya ağırlık içimde
Gözümün önündeki yüzden farklı bir ağırlık

Bir iştah boğazımda hiç bitmeyen
Susar gibi koşar gibi büyük bir açlık

Bir sessizlik yuvası var dudaklarımda
İçim konuşuyor,bağırıyor hatta atıyorken çığlık

Ellerimde ezel ve ebedin hapsolmuş sırları
Sıkmaktan kanatacak tırnaklarım avuçlarımı

Vurmak yetmiyor saldırmak nafile
Yaksanda yıksanda aşılmıyor parmaklık

Kafam, yağmurda yavaş yürümek gibi dağınık
Düzene uymuyorsa asılmalı yafta, hemen olmalı idamlık