Ayna Kırıldı Şiiri - Dilek Dağtekin

Dilek Dağtekin
9

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Ayna Kırıldı

Neden sevmek için yasak insanları seçerdi?
Sonu sorgularda biten savaşları..
Her gazete ilanında
O da yolculuk ilanı verirdi düşlerine.
Her kentte birkaç aşk kalırdı,
Boynu vurulmuş.
Hasret çekmek için mi?
Yoksa her aşkın kimliği
Atlasında mı ne mutlu idi?
her sevgilinin bakışında
Özgürsüzlük mü çarpardı yüreğine?
Neden her sevgi sözcüğü
Yıldırıyordu içindeki ışığı?
Her seni seviyorum başlangıcında,
Bakışlarını öldürüp,
Gözlerine sakladığı gizleriyle
Gitmek oluyordu O.
Ne kalmayı becerebiliyordu ne gitmeyi..
tek bildiği soru;
Coğrafyamı kim çaldı Ninhursag'dan?
Nerede İnanna?
Nedir bu yabancılık?
Koşsam yollara,
Kovulmuşcasına..
Ve gitsem derdi.
Sadece bu kadar,ondan sonrası yok.
O,her seni seviyorum başlangıcında
Yolcu olurdu burukluklara.
Bu haliyle,
Bir çocuğun istese de
Elmalı şekeri reddeşindeydi.
'Yağmur derdi,'yağmur'
Kapkaranlık, ıssız sokaklarda
Çırılçıplak değiyorsa tenine
Zihnine aktığını hissediyorsan
İşte o zaman güzeldir.
Duyumsayarak seversin,
Yağmurun kim olduğunu anlarsın,üşüsen bile.
Ama...Ama derdi..
yanıbaşında ateş,
Sıcak yatak,gözlerin tavanda
Suyun duvarlara saldırışı
Ürküten sesler,
Her an gökyüzü üstüne çökmede.
'anlasana 'diye bağırırdı
Yağmurla senin aranda duvarlar
O duvarlarda
Korku düşlerinin renkleri,gardiyanları..
Yağmur seni çoğaltmıyor.
Suyu tanımıyorsun ve üşümekten korkuyorsun.
'Neyse,boşver 'derdi sonra
Belki anlaşılmayacağını düşünürdü
zaten anlaşılmak için anlatmazdı.
Her sır verişinde,sırtını dönüp gitmek olurdu O.
.................
Siyahların sahipleri vardı
Ve bir gün özgür kaldı beyazlar.
Sahip olmamalı insan,özgür olmak için,der
Her seni seviyorum başlangıcında yok olurdu.
Konuşmak ne kadar gereksizdi,
Tartışmak,anlatmak..
Hele insana hayvanı,
Tanrısal olmanın gücü karşısında.
Hayat kilidi kaybolmuş kapılar ardında
Yitik bir harita değildi.
Ne kapılar arkasına hayal kur
Ne de onlara ulaşmak için anahtar ara.
Payna düşen gerçektir.
Yoksa sen hayal kurarken
Gözlerin ele verir seni aidiyat aramalarında
Düşlerini bile çürütürler
Geçip karşısına karanlık bir askıda seyredersin onları.
Ya İsa olursun ya da kurtarıcısı İsa'nın.
Öyle der,nemlenen her bakışta gitmek olurdu O.
Gitmek neydi?
Terkediş mi arayış mı?
Yaşamın şiiri mi?
Hiçbir insana,atlasa zincirlenmeden
İçinde bir kan emici gibi.
Her geçen gün benzini sarartan
Dilini kurutan..
Ölümü ve hakikati beşiğinde sallayan kan emici.
Gizdi O,
Başkalrınca çözülmeyen tılsım.
Esrardı ama soruları yine O soruyordu.
sevgi neydi,kimdi?
Hangi peygambere çaldırmıştı insanlık onu?
Hangi zihnin rahminde sancılanıyordu?
Hangi devrim devrimdi; balığı denizden
İnsanı topraktan kaçıran?
Kimdi aşk-ı İlahi*
Her sinir bombardımanında
Camlar iniyor yerlere..
darmadağın oluyor muustanın hayalleri?
Parmakları can çekişyor mu?
Kaç bardak kaç vardiya..
Emek neydi?
Aşk onu bilir miydi?
Dar sokaklarda doğman değil mesele?
Ya da cecedimin bulunmaması?
Sevgi neydi?
Hangi kelepçede yitirmişti tarih onu?
sevgi ne renkti?
Kim kahraman kılıyordu ırkları?
Genetik miydi ezilen olmak?
İçimiz mi zindandı,
Biz mi ihbar etmiştik onu?
Kimdi içime zar dikip,
Kendi söküğünü dikemeyen tanrı?
Sordu...Sordu..
Hiç yrulmadan sordu..
Ve biliyorum
Cevap vermekten daha zordu bu.
Sustu.
Gözlerine baktım; son kalışlardı,
Yine uzaklar haykırıyordu.
Sesi konuştu;
Bütün odalar boş
Onları gizli ben-lerle dolduruyorum.
Her adım -ben-gerçeğinden doluluk.
Kapısını kapattım,
Çıkmayacağım.
Dışımdaki ben-in cesedi elimde kalana dek.
Çıkmayacağım.
Biliyorum bekliyorlar..
Tecavüz edip tanımak uğruna...
Duvarlardan ben-lerim var benim.
Çarpan parçalansın,ölsün diye kapısı da yok.
........Susmuştu,uzaklar olmuştu yine
Sormadım,sarılamadım suskunluğuna..
Anladı.
'Kalk aynaya bak'dedi
Ben aynaya,O uzaklara,sesi bana baktı
'Dışarıda dişiyim
Dışarıda öteki
Dışarıda ait olmayan
Dışarıda sürgün
Dördüncü duvarda ya kırılır ayna
Ya beyaz ölürüz '
..............
Hava karanlığını atıyor üzerinden
Ve ben ellerime bakıyorum,ellerim beyaz.
Bütün kadınlığım
Kokuşmuş dilsizliğim,
İçimdeki piçliğim,
Kırsız çiçekliğim...
Mezarsız cesedim
Yurtsuz ömrümün çığlığıyla vurdum,
Vurdum
Vurdum
Vurdum..
Uğursuzluk bitti,
Ayna kırıldı!

(1998)

Dilek Dağtekin
Kayıt Tarihi : 6.8.2005 20:52:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Duman Duman
    Duman Duman

    her ucu yanık paragraflarda, meraklı heveslerimizle fotagraf çektiririz..öykümüz olmayacak kadar eğreti yaşam..
    asıl öldürmekle başlar, çarşı izni kölelerin..
    dilin, yaraları kanatır, denizci..

    Cevap Yaz
  • Tolga Özsoy
    Tolga Özsoy

    Mısra mısra olmasaydı eğer, çok başarılı bir nazım-yazı olurdu.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Dilek Dağtekin