Bir gün seninde yüzün kapkara olur, dökülür nasıl olsa kalbindeki sırların,
Hani şimdi nerde; önceleri gösterdiğin gibi mi yüzüm, gözüm, saçlarım?
Bana vefasızlık etme ayna; sana değil aslında sitemim acımasız zamana,
Sen masumsun, zaman denilen yıllar vefasız, yeter ki sen zamana uyma.
Dostum ayna; birbirimizİ seversek yıllar bizim dostluğumuzu bitiremez,
Sevmesini bilmeyenler; yanıbaşında olsa bile sevdiğinin yüzünü göremez.
Yaşam kısacık, zamansız ve rotarsız, aniden elbet gelecek bir gün ölüm,
Varsın yıllar geçerse geçsin, yeter ki seninle dostluğumuz hiç bitmesin.
Bir gün gelecek senin de ömrün bitecek, sende çatlayıp kırılacaksın,
Seni üzenlere kırılacak, belki de kendi vefasızlığından utanacaksın.
Ben ölsem bile gam yemem, benim yüzümü güldürecek anılarım olacak.
Dostum ayna; ya sen kırılır tuz buz olursan, senden geriye neler kalacak?
26.02.2010
İstanbul
Kayıt Tarihi : 26.2.2010 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)