fırtına inledi toprağa bulanıp
sırtı koptu, düşledi gaye-i hayatı
canı yanar mı can-ı efşanın
yakma sakın müphem falları
aynada göz göze geldim bir ölüyle
bakıyordu, tüyleri ürkmüştü benden
çaldımsa ölümden çaldım, her nefesimi
yoksulluk, ayrılık, ölüm; zayıflattı bedenimi
akmayan yaşlarını melekler topluyor gibiydi
bariz idi sana aşık olacaktım
ne bileyim şiirlere mahkum edeceğini
aşkı bildim, bilmez olaydım.
Kerem Engin 2
Kayıt Tarihi : 29.1.2025 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!