Ayna Şiiri - Ayşe Uçar

yüzümü
çerçeveledim duvardaki aynaya
önümde buğulu çiçekler gövdesi ballı ağaçlar
kırmızı bulutların saydam gökyüzü

oda-
da ağır etekli rüzgârlar

zihnimde göçü ağırlaşmış kırgın yaşamlar
zaman kağıttan gemileri ince ince savurturken

sevgilim
sevgilim
eski aşkların kokusu teninde küflü parantez
kalbinin simasında bir sürü serçe izi
gözlerimde çukur bir karartı
düşüyorum
bakışlarımda körsel yanılsamalar

içimde
t ü k e n m e y e n ah!

kalbimde
çelişkiler savaşları

affettim
yol boyu dikenlerini ve içsel kanamaları
b-aşka bir akşam güneşi doğarken pencereme
uzun bir yolda sessizliğe yelken açan kuytularıma
gömdüğüm binlerce ışık kırılması

-ayna

24012024
09:40