Rüzgarda belli belirsiz
Savrulan kömür kokusu
Avaz avaz yüreğimde
Hüzünlerin en koyusu
Aklım takılı karanlıkta bir yıldız gibi
Anlık değildi bu esareti
Bildiğim zamanlardan öncesi
Kayıp kurtulmuştu bir tanesi
Bir çocuk titriyor karanlıkta
Sense ellerini unutmuşsun boynumda
Üşümüyorum, vermek istiyorum
Paylaşmak zor bu havada
Gözlerini kapamış düşünüyor evler
Kederli, bir daha açılmayacak kapılar
İki sarhoş uzanmış, örtüleri kuponsuz
Canımı acıtıyor hatıralar
Şehir karalar bağlamış bir gecelik
Güneş doğana kadar matemde
Yokluğun çarpıyor yanağıma
Yokluklar mı sürükler umuda
Çığlık çığlığa bir ses
Bu ben değilim bağırmıyorum
Bir ayna tutuyorum
Kendi kendimi yeniden tanıyorum
Kayıt Tarihi : 13.11.2004 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayna ' dan kendini görebilmek bir ayrıcalıktır herkes göremez ,aynaya bakar fakat aynayı farkedemez
'ol(a)maz hiçbir şey ayna gibi gerçek
görmek için sade(ce) bir vicdan gerek.'
İzzet ÖZCAN
yüreğine sağlık...
Hüzünlerin en koyusu
' Bildiğim zamanlardan öncesi
Bir çocuk titriyor karanlıkta
Kederli, bir daha açılmayacak kapılar
Yokluklar mı sürükler umuda
Kendi kendimi yeniden tanıyorum '
Anlık değildi bu esareti
Bildiğim zamanlardan öncesi
Kayıp kurtulmuştu bir tanesi'
takıldım buraya;
ne bakışlar haberli yasından,
ne kulaklarda bir hazin çınlama,
kopsa bir parçacık yaratılmış vücuttan,
duyulur bir sızlanma olsun; sen.
,,,,güzel şiir,,,,,,tebrikler
TÜM YORUMLAR (8)