"Hiç beklemediğin bir anda,
bilmediğin bir yerde..."
Belki Gülhane'de
Belki de bir arka mahallede
En güzel hayallerinden vurulursun
Vurulduğun vurur seni
Loş karanlıklara,
boş odalara,
dumanlara,
duvarlara savurur seni...
.
.
.
Dalgalar kıyılarda oturanların
aşkını tazelerken
Arka sokaklarda bir ayna düştü
Yakası ilikli saf bir gencin elinden
Eline vuran kızın önüne.
Hâlbuki odasında aynası yoktu.
Ve bizim gencin haftalığı zar zor yetmişti.
Koynunda taşıdığı hediyesine.
Şimdi paramparçaydı yerde
Tıpkı bizim gencin kalbi gibi.
"Bu mu be bana verdiğin hediye
Kaçar mıyım ulan ben sana eş diye..."
Aynalar, sahte karakterler hapishanesi
Aynalar, kaldıramadı bu kadar sesi
Ne yüzler var ya Rabbi
İnsanın geliyor tüküresi..
Tam dönecekken arkasını
Bir parça camda bir yüzünü gördü
Masumca gülümseyen,
Ahlak dersi veren,
Kıvırtmadan yürüyen,
Kibarlıktan çatlayan,
Ardan,utanmadan bahseden.
Bir parça camda diğer bir yüzünü gördü
Kahkahalar atan,
Dedikodu yapan,
Bacak bacak üstüne atan,
Sofraya balıklama atlayan,
Hiç utanmadan...
Sonra bütün cam parçalarına bakınca
Bin yüzünü gördü.
Kafasını bin yüzüyle zor kaldırdı yerden
Bir ses işitti;
"Sen bu olamazsın
İstesen de artık kırık camlarda
Olmayan yüzünü bulamazsın..."
Dedi ve döndü genç
Ağladı elbet
Sonra döndü köşeyi;
"Şükür şimdiden gösterene..."
Düşündü sonra;
"Olur ya bir gün dedi;
Putların yere devrildiği gibi
saflardan aldığı ah ile
yüzüstü düşer de, kırarsa tüm maskelerini
Belki bir parça camda yüzsüzlüğünü görür.
Anlar bir gün yüzsüz güzel
İltifatlar, paralar,pullar
Üzerindeki yırtıcı gözler ve eller
Onu o olduğu için sevmiyor eller."
Sitem etti içinden:
"Hadi odasında ayna yoktu da
Beyninde akıl,
Gönlünde vicdan,
Dilinde doğru,
Kalbinde Allah korkusuda mı yoktu !"
Daha bir sitem etti içinden;
"Hani seven birine can verirdi bu
Utanmadan bir de sevdiğini derdi.
Zaten onca zaman tek verdiği kederdi.."
Sustu sonra uzun uzun sustu.
Bir daha kimse göremedi Ahmet'i
Bilemediler Ahmet,
Şükür mü etti
Sitem mi ?...
.
.
.
Köşeyi dönünce ağlayanlar dinleyin;
Masum yüzlerinizin
masum olmayanlar ile
yaşayamayacağını anladığınızda
Tüm yüzlerini karşınıza alıp
Uzun uzun bakın ve gülün.
Hep güldüğünüz gibi gülün
Sonra mutluluğunuza dönün.
Ve siz saf gönül avcıları
Acılarıyla beslendiklerinizin
Mutluluklarıyla ölün...
Ramazan Tekdemir
Kayıt Tarihi : 31.8.2017 19:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!