Ayna Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

Ve bir ayna iç içe geçmişiz odamda
Sunar durur yalnızlığı benden bana

Bazı zamanlar
Ki zamanın genellikle durduğu anlar
yokluğunun eti kemik geçtiği
İliklerime dek sızlayan anlar
Sen bir aynadan
Süzülürdün duvardan duvara
Soğuk ve uzak

İşte bazı zamanlar
yani geceden sabaha
Var olduğunun kanıtıyla
Rüyalarım içinde
Bir sır gibi
Dolanıp dururdun
Ben düşler kovalayarak
Her sabah yorgun argın
Kasılarak
Uyanarak

Kaç zaman geçti
Her nasılsa
Bir aynada
Ben bana
Göğüs göğüse
Sırladık
Saniyelerden de artan kalanları
Sonra, sonra
Sorma
Ben o aynaların
Bana bakan yüzünde
Bir sabah sen oldum
Baktıkça
Daldıkça