Ayna... Şiiri - Yahya Bumin Dilmen

Her gece gözyaşlarımın seyirciliğinde dekorlarını topluyorum
Az önce oynanan,
Oynadıkça eskiyen,
Eskidikçe ağlatan,
Ağladıkça suflörlüğünü fotoğraflarımızın yaptığı
Aşkımızın oyununun.
Aynadaki yansımasıydı oyun.
Gece her gece var, dram her gece.
Gözyaşım aynayı seyretmekte.
Gece her gece var,
Oynanası bir oyun, ağlanası bir gözyaşı,
Çekilesi bir resim, çekilesi bir çile.
Hayat, -gülümseyin- diyor ve acımasızca basıyor deklaşöre.
Gülerek yansıyoruz aynada.
Roller hep dağıtılmış, üç yanı ayna olan sahne
İlk gelenler kapmış ezberi çok, gözyaşı yok rolleri.
Ve biz konuşamadığımız oyunumuzda
Ağlıyoruz rol yapmadan.
Her gece gözyaşlarımın seyirciliğinde dekorlarını topluyorum
Oyun bitince gülebilmek için.
Elbet alırız bir gün ahı.
Gece her gece var,
Ne de olsa her gecenin bir sabahı.