Ayna Şiiri - Volkan Aksal

sonra alıp başınızı gittiniz
ve şiire dadandık biz
aklımız yanana dek...

içimizde bileylenen her söz
karanlığın üzerini çizen
ve geleceğe yön veren bir elmasa dönüşene dek
sustuk ve okuduk..

bir ırmağın kalbine dokunup incelen kayalar gibi inceldik..

aşkın alevinde fırınlandıkça matlaşan
esneyen
ve soğuyup yeniden parlatılmayı bekleyen umut adına
sabaha yüzünü veren ışığın hizasına geçtik
ve düşledik..

kelimeler bir kaynaktan taşan suya benziyordu
şeffaf ve arınmış ne varsa alıp aşka tamamladık onu..

yankılar ilminde aktı zaman
çığlar ilminde..
bir ormanın bir kayına verdiği güven
ve bir oduncunun verdiği korku ilminde..

anlamın içine dökülen birer ayna olduk sonra
sırlar boyunca uzayıp gitti o gümüş kaplı rüya..

şimdi şöyle bir dönüp baksanız bize
göreceğiniz kendinizden başkası değildir..