“bir bak aynaya da söylen kendi kendine
kendini bulunmaz hint kumaşı sanmışsın
belki üstüne bastın çok üzdün belki de
seni seven birinin ahını almışsın
bitmiş çatlak toprakta uzak düşmüş suya
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta