Ayna Şiiri - Emrah Tekin

Ayna gibidir benim yüreğim,
Sen dokunmasaydın eğer, sevmek nedir nereden bileyim,
O ilk gülüşündü aynayı saran,
Sır kaplı yüreği, sevgiyle donatan.

Camdı belki de, zamanla işlendi,
Kapladı bir sır üzerini, geçen yıllar sadece eskitmedi.
Seninle pişti, daha da güzelleşti.
Aşkın la huzura erdi, artık daha da güzel gösterecekti.

Çok kez kırılmıştı, birçoğunda iyileşti,
Gördü, tanıdı, iyice enginleşti,
Sevdi, yumuşadı, eridi eriyecekti.
Görmeseydi senden, sevgiyi nasıl gösterecekti.

Böylesini daha önce göstermemişti,
Gözün görmediği, kalbin hissettiği,
Doldu gözleri, anladı ayna,
Allah’ın ona hediyesiydi Hülya.