bugün bakmak için değil
görmek için baktım aynaya
kayısı kurusu rengini
akordiyon çizgilerini inceledim yüzümün
“yuhhh” dedim
“yuhhh ya” dedi ayna
“ne isen osun
kabahatı bende bulma”
dedim ki
“ben eskiden böyle değildim”
dedi ki
“ben senin ananı da tanırım
o da öyle değildi eskiden”
“bu da herkes gibi
babamdan değil
anamdan söz ediyor” dedim içimden
...
bir darbede dağıldı ayna
yere düştü yüzüm
parça parça...
her parçada aynı söz
“ulan kayısı kurusu
doğruyu söylemek suç mu
eski halini bende değil
geçmiş yıllarda ara”
Kayıt Tarihi : 3.10.2011 18:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Ars](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/03/ayna-364.jpg)
Çok hoş çok güzel.
Selam ve saygılar şair.
Hürmetlerimle.
Öyle ya çocukluğunuzu dahi bildiğine göre...
Güzeldi sayın Erol Ars...., kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (5)