Ayna Şiiri - Ömer Tolgay

Ayna taşımak sünnet
Bildiğin ayna, camdan
İnsan olanı bulsan
İşte o farz, hep seyret
Ömrün olsun ibadet

Kalp kalbin aynasıymış
Yeter ki kırılmasın
O pırlantan, elmasın
Mecnun Leyla'da saymış
Mevla'yı bulmasaymış

Kerem Aslı'ya yanmış
Ferhat dağları delmiş
Şirin ona güzelmiş
Âşık Hakka adanmış
Aşk odlarına yanmış

Çoban Venüs'ü arar
Heluas Abelard'ı
Dali, Gala'ya sardı
Dante Beatris de var
Hürrem Süleyman'a yar

Canısı kaymak baldır
aman nazar değmesin
Duyan maşallah desin
Nişanlı otuz yıldır
Aşk hem his hem akıldır

Tedbirli planlıdır
Temiz titiz hep okur
Manken bülbülce şakır
Dualı, Kur'an'lıdır
Canlı, heyecanlıdır

Horozların kuşların
Hitap kelimelerin
Kuzu melemelerin
Ötüşlerin düşlerin
Zabıtan, yumoşların
Şefkatli bakışların

Suzidil semainin
Teslimi gibi güler
Sözü saf dobra söyler
Bu içten hasletinin
Hayranı herkes senin
Hem hasmın hem sevenin