Ayna Şiiri - Yorumlar

Akşam kahverengi şarkısıdır günün.El ayak çekilirken sokaklara hüzün ekerim; zamansızım,anlamsızım.Zaman,Bursa'da kaldı,Tanpınar'ın gözpınarında ya da Einstein'in iza'sında.
Bu kumaş kalbimizde Bezm-i Elest'ten yadigâr; yırtma onu,hatırası var Mariyya!
'Kim en çok yandı o ateşe? ' İbrahim mi,Mecnun mu,Pir Sultan mı,Fuzuli mi? ...Ah min-el aşk! ...Savrulduk da bir sınırsız âleme, pervaneler gibi ışığı görüp geldik; bu 'nâr'a yanıp hemdem olsak belki ancak o zaman gözlerinde 'nil-i sükut-u istifham'kalmaz.
'Gövde çekilmez yük' diyorum Mariyya; 've ruh atılan oklarla delik deşik/ve cümle yitikler, mağluplar mahzunlar...' İnsanlar adımı tekrarlıyor ah,gittikçe anlamsızlaşıyor sesler; 'Birine kim olduğumuzu sorarız,o bize adını söyler.'Ben ki topraktan gelmişim Mariyya,peşimde ölüm,'hâki'(toprak) renkli bir palto...'Gülünün solduğu Akşam'der ya usta,benim gülüm de solmaya mı duruyor ne? Ki ben o güle ne şarkılar söyledimdi bir bülbül olup.Heyhat gül nazda; vurdum göğsümü dikenlerine kanadım,kanadım,kanadım...O beyaz güle rengini verdimdi kanımdan.Şimdi 'akşam,yine akşam,yine akşam/göllerde bu dem bir kamış olsam.'Şimdi şarkılar hüzün çalıyor Mariyya; İsrafil Sur'unu mu üflüyor? Bu defalık kurtuluyorum; nişancılar karavana.
Lakin o son mukadder; sus ve dua et, her türlü sırrın açığa çıkarıldığı o müthiş gün,satır satır hesabın sorulduğu,yalanın ve riyanın sabun köpüklerince uçuştuğu 'mother father day'...kim bilir belki bir daha görüşürüz hikmetinden sual olmaz o yüce Muntakim izin verirse.Elveda Mariyya

cemal süreya ödülünü alan buruk dilli, setredilmiş - üstü örtülü-sözcükler arkasından güzel ve ince dokundurmalar yapan bir şair.dokundurma dedimse hicviye anlamında değil belki de dokunaklı demem gerekirdi...ancak bu şiirinin adı hatırladığım kadarıyla ''ayna'' olsa gerek..

annem incecikt şiirini ve doğu şiirini, mardinden başlayıp tüm büyükdoğuyu kavrayan kucaklayan iki şiirini anımsıyorum şimdi onun..bu şiire gelince merak unsuruna sıkıca tutunan bir şiir...sanki kendisini bile merakta bırakıyor şair.. oğuz atay ın beyaz mantolu adam öyküsü geldi bir de aklıma..

tebrikler

bitmemiş bir şiir gibi geldi bana..

ki orada bağlaç...

kim bu adımı tekrarlayan durmadan
ki harfleri kaybolup gidiyor zamanda

kim bu adımı tekrarlayan..ki o adımı tekrarlayanın harfleri siliniyor...
bence sorun zamanda kelimesinnde... zamanın içinde eriyor mu demek istedi.. yoksa zamanla mı?!

yolgiden den yolgiden isimli bir şiir..hiç enteresan değil..

ama şiir güzel Allah için..

tebrik ediyorum..

@..