Aynaya baktım, başım keldi
Aklım o anda başıma geldi
Kollarım iki yanıma açılıp kaldı
Şaşkınlığıma ayna dahi güldü.
Zamanın tarağıyla taranmış saçım
Önüme döküldü perişan içim
Özenle bezenirken tahtım tacım
Hâlbuki çoktan başlamıştı göçüm.
Hani, kaldı mı dünyada bir izim
Güçlüyüm sanarken ne kadar da cılızım
Uğraşsam da bir türlü toplanmadı yüzüm
Toprakla doyacakmış meğer doymayan gözüm.
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!