Ayna Şiiri - Duahan Hancı

Bir güneşin batışını gördüm gökyüzünde
Bir de ardına bakmadan gidişini meçhule
Yapraklarını kopardığın papatyayı seyrettim aynada
Bir bir düşen gözyaşlarımı sildim verdiğin mendille...

Seven bir gönül vardı geride, Çiğneyip geçtin
Çırpınan bir yürek kaldı içimde, bir de sevgin
Aynaya baktığın her an beni göreceksin, her yansımada
Dinlemedin bile beni, maziyi bir sözle devirdin...

Unutulacak herşey, elbet zaman seni de siler, beni de
Kanayan yürekler kapanır birgün, başkalarının tesellisiyle
Haykırışlar, çağlayan yürekler görünmez aynalarda
Sevgiler bitmez gönülde, hayat bizi silse bile...