Ayna-1 Şiiri - İsmet Zeren

Denizin
Aynası olsaydım
Seni görürdüm
İlk önce
Balıklara sormadan
Hangi çarşıdan geliyorsun
Belki...
Karşıdan geliyorsun
Ama aştığın deniz
Artık benim
Ebedi vatanım
Ayaklarım
Yosun tuttu
Yürümekten
Cam kırıklarına benziyor
Su yansımalarından
Beter
Gözbebeklerin

Denizin aynasında
Göründün
Güneş batarken
Gülüyorsun
İşte bu
Bu var ya bu
Benim denizim işte
Bu ayna
Onun aynası
İçimde
Dikize durmuş
Susmaktan öte bir şey
Ellerini tutmak
Ve dizlerinde uyumak
Galata Kulesi’nde
Yağmur yağarken
Hayalinle öpüşmek...

Denizin aynasında
Gördüm
Zaman şaiyasının rengini
Kuşkudan
Küçüldü bedenim
Beynim meraktan
Dikin dikine
Bakma
Uysal uysal
Kabullen
Memnuniyetim
Bir memnu niyet
Değil aslında
Biliyorsun
Seni
Ben
Asırlardır özlerim

Denizin aynasında yakamozlar
Senin yakanda mimozalar
Benim yakamda molozlar
Ben çoktan tükenmişim