Ayn'ı Gazel Şiiri - Yusuf Bozkaya

Ne kastın var sevgili seni seven bu cana,
Gözlerinden bir damla ab-ı hayat ver bana.

Bırak yanayım bende bakışlarında senin,
Renkleri kıskandıran gözleri göster bana.

Gözlerin ki Firdevsten süzülen bir ırmaktır,
Her bakış yudum yudum içtiğim kevser bana.

Kıskanır İrem Bağı gözlerinde yeşili,
Gölgesine sığındığım Kaf Dağı küser bana.

Kuruyor bakışlarım sönüyor ruhumda aşk,
Kainata can veren bir bakış gönder bana.

Bir tohumun yağmuru beklediği an gibi,
O Bengisu bakışın beklenen seher bana.

Gözlerinden bir umut bekliyorken a gülüm,
Şehrayinler içinde neden hicran düşer bana?

Dalga dalga bir keder kaynar içimde şimdi,
Ayn-ı Gazel yazdırır kaynayan keder bana.

Sarhoş gibi şairce hayaller eşiğinde,
Yine aynı sahneyi oynuyor kader bana.

Uykularıma gelir sensiz günlerde ölüm,
Ağlatırım ölümü gelişinde her bana.

Ölüm senin en güzel adın olsa ne çıkar,
Ölülerle eskiyen halıları ser bana.

Bir çocuğun gözünden süzülen yaşlar gibi,
Süzüldükçe yaşlarım ağlar ölüler bana

Ölüm beni gözlerine gömecek ey gülüm
O güzel gözlerinde kaz bir makber bana.

Cehennemin narıyla alevlenen gözlerin,
Cenneti kıskandıran ne de güzel yer bana.

Garip bir damladır göz yaşında Yusufcuk,
Kirpiklerin tan gibi ayrılığı der bana.

Bir damlanın içine koyup bırakma ne olur,
Gözlerinden ayrılmak azaptan beter bana.

08-09-2011