29 Ekim 1956 Hatay Samandağ
kurumuş bir yaprak gibiyim,
yine daldım.
hüzünlerdeyim zamansız
gözlerim dolu dolu.
yorgunum bitkinim,
evet ama
hayat acımasız alınmıyorum,
düşman uyumaz anlıyorum,
kahpe arsız biliyorum.
beni sindirmedi asla
bu bildik kirlilikler
bu densiz tepkiler…
tek üzüntüm
sebebi neşesizliğim
bazı güvendiklerimin aymazlığıdır
bir tanem.
20 Temmuz 1999 Basınköy - İstanbul
Fahir Semir AbacıKayıt Tarihi : 29.7.2009 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!