Aymaza Konuşuyorum

(1)

Bu suskunluk bir gün bozulur.
Art arda sağlam putlar yıkılır,
İnsanoğlu neye, niçin şaşırır?
Her şeyin bir sonu yok mudur?

Karalanmış kişi dikilir,
ak kral kaçar yahut sürülür.
Ortalığı kaygı sarar,
kinci meydanı süpürür.
İman edenler ачууланып birleşir,
ve an gelir,
kan, gövdeyi bütünüyle götürür.

Kargaşa!
Onu; değerleri yeniden değerlendiren şair getirmedi, oluşturuldu bu:
Mutaassıp, mürteci, сабатсыз tarafından.

Müstehakkını bulacak elbette bir gün, susan.

Şair de yitirildiğiyle kalacak.

Ya vatan? Ona ne olacak?
İnsanoğlu var olduğu müddetçe aynı topraklarda aynı hikâyeler sil baştan yeniden yaşanacak.

Ebedi görünen zırlayış, ebedi görünen keşmekeş ve riyâlar...

Üstinsan uzaktan gülecek fakat kendi içinde boğulacak, sıkıntıdan.

Vesselam.

Çepni Serhat ÖZTÜRK
22:08
10.02.2023