Ben Aylin Yurdagül. Lise öğrencisiyim. Kahramanmaraş'ta yaşamaktayım. Depremde evim yıkıldığı için konteynerda kalmaktayım.
Altı Şubat sabaha karşı,
Daha gün bile doğmamıştı.
Bir anda yerle bir olmuştu çarşı,
İnsanlar yatağından bile çıkamamıştı.
Evimi, eşyalarımı, arkadaşlarımı,
Sizce bir ay eli kolu bağlı ağlar mı?
Ya da yemyeşil olur mu?
Zulme işkenceye uğrarsa neden olmasın?
İçinde birikenleri kime anlatsın?
Ay'ın görevi nedir?
Aileni seviyorsan,
İçme alkolü o zaman.
Eğer bırakamazsan,
Çağır hemen yeşilayı.
Sigaranın içinde neler var biliyor musun?
Bir deprem gelir ansızın
Kim bilirdi ki böyle olacağını yazgının
Anladık önemi olmadığını malın, paranın
Uyandırmıştı erken saatlerinde sabahın
O soğuk sabah o sesli feryatlar
Memleket isterim, isterim ama
Kimden isteyeceğim?
Yaşamayı, sevmeyi, ölümü
Hangi memlekette bulacağım?
Yapan karı, yağmuru, doluyu
Bayrak, bağımsızlık, namus ve şereftir,
Vatan demek.
İstiklal Savaşı'nda,
Kazanıldı emek emek.
Yirmi iki gün yirmi iki gece,
Anadolu'da kilim demek
Her kilim büyük emek
İpleri ilmek ilmek
İnsanın kalbine işlemek
Canlı renkler
Bir rüya olsa keşke
Konteynerda çektiğimiz çile
Kedi, köpek, böcek, haşere
Geziniyorlar her yerde.
Sıcak hava, komşular, enkaz manzarası
06.02.2023 unutulmayacak bir tarih. Ne kadar can gitti, arkadaşlarım vefat etti. Evimize yıkım kararı verildi. Arkadaşlarım farklı şehirlerde. Ben de gitmek istiyorum buralardan. Sıkıldım artık. Hiçbir şeye tahammülüm kalmadı. Sıcacık evimizdeydik. Mutlu mutlu yaşıyorduk. Ama şu an bir çadırdayız. Bir evimiz yok. Kurtarabildiğimiz eşyalar var ama hepsi talan. Önümde bir sınav var. Çalışmaya çalışıyorum ama evimizdeki kadar verimli olmuyor. Yok onu getir yok bunu götür. Off bıktım ya. Bırakın çalışayım. Ailemi çok seviyorum. İyi ki yanımdalar. O binadan nasıl çıktık bilmiyorum. Çok şükür bizim güneşevlerde ölen ya da yaralanan olmadı ama diğer yerlerdeki çoğu kişi çıkamadı. Çok üzgünüm. Bu depremin demekki olması gerekiyormuş. Ama ben inanıyorum yeniden bir evimiz olacak, mutlu yaşamaya devam edeceğiz ama her zaman bir tarafımız buruk kalacak. Doğan, Zümra... Ve bilmediğimiz, haber alamadığımız ya da tanımadığımız onlarca insan. Bizim can kaybımız yok çok şükür ama sevinemiyorum bile. Bu isimleri her duyduğumda gözlerim doluyor. Mucizeler oluyor, insanlar kaç saat sonra çıkarılıyor. Bu çok güzel ama sevinemiyoruz. Dedim ya az önce de sevinemiyoruz. Birkaç gün sonra her şey UNUTULACAK. Ama biz unutmayacağız. 04.17'yi, 7.8'i, 6 Şubat'ı UNUTMAYACAĞIZ.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!