Aylin Şiiri - Aliş Gülden

aylin
ihanet etmek için
yoksulluğumu bekledin
oysa kat kat ödemiştim
çektiğim acılarımla
hayatın faturasını

aylin
şimdi tüm geçmişimle
seni yüreğimdeki mezara gömüyorum
ruhum ruhunla birleşinceye kadar
seninle davamız mezara kadar

aylin
hani sen nerdesin
nerde düşürdün kimliğini
hangi sokakta yitirmişsin gençliğini
unutmuşsun benliğini

aylin

gurbet unutturmuş insanlığını
aradım bulamadım masumluğunu

lüle lüle saçlarını savururken rüzgar
gönlümde artar efkar

aylin

yaklaşma gayri dokunamam
dokunsam bile alnından öpemem

elveda aylin
çek git başımdan
zaman tünelinden uzak
seni sana emanet ediyorum
elveda
ANKARA/MAMAK