Aylardan Teşrinevvel Şiiri - Arda Keskin ...

Beni benliğimden kurtaran kuvvet
Nasıl oldu da beni bensiz bıraktı?
Yanlışlıkla yapılmışa benzemez
Gurursuz bir budistte dahi böylesi görülmez
Bu aşksızlığın muammasıdır
Hani o çok sevilenler nerede?
Uzak Asya'da sanırsın kesin
Bilki hepsi bir hayalin içindeler
Şimdi ben bensizken
Gözyaşı döksem ruhban sınıfına
Anlamsız melodiler çıkardı
Mahler'in tozlu parmaklarından
Olmaz mı hiç dersin manası yalnızlığımın?
Sene of çok meçhul aylardan teşrinevvel
Adamın abdestini bozar şu sıkıntılı günler
Görse deli halimi açmaz dalında güller
Açmaz güller
Açmaz
Açm
Açım ben musikiye
Müzeyyen çalsa puslu gramofonda
Açardılar o zaman belki
Karıştırır oldum hem ayları hem yılları
Ağardı münhasır yerlerimin kılları
Sene hicrilerden hicri beğen
Aylardan cemaziyelahir
Şayet ölür gibi olursam bu ayda
Katılsın cenazeme raybanlı zahir
Hem ben bensiz ne anlarım merasimden?
Sene olsun en fazla bilmem kaç miladi
Aylardan da artık son yaşanılan rebiüevvel
Ah nasıl da bağlamışım sana bel?
Toprakta titrer kemiklerim
Dokunsa sana yabancı bir el
İsterdim hep günler olsun zilhicce
Farkettirmeden ezberletirdim böylece
Arapça ayları adım adım hece hece
Bana ceziretül delisi derler bunun için
Perestar olmuşum Konevi vurur yüzüme
Kayboldum karanlıkta kendim
Korkmuyorum ağlama annem
Kokuyorum
Kalmadı hiç sağlıklı ruhaniyetim
Taş yükleseler sırtıma
Sunsalar cenneti önüme
Yine de hürriyetim
İlle de hürriyeim!