“aylardan sonra ilk kez” diye fısıldadı zaman
tenhaydı gece, yine düşlerimdeydin
ağlamayı ve gülmeyi taşıyan anılar
ve sevmeyi unutamamış alnınla
çıkıp geldin
gözpınarların o kadar dolup dolup boşalmış
ve o kadar yorgundun ki
konuşamadık
adına dokundum ağzımla
gözlerinde gördüm yüzümü
gizli gizli öpüştük ayışığında
sonra ipek bir bulut gibi dağıldı nefesin
görüntün inceldi
ve gittin
en yorgun yerimden kırıldım yine
ama gözlerinin duruşu
bakışının yüzümde bıraktığı kıvrımları hiç değiştirmedi
hep yüzümün bir yanındaydın
orada bir çizgiydin
söğüt dalı gibi incecik…
Kayıt Tarihi : 6.11.2005 23:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
