Sen sen olduğun süre,
Karışmaz benlik bedene.
Sen kendini bildiğin nice,
Karanlık ışık salar dibine.
Özgürlük yaşamak değil,
Düşünmektir kendi halin de,..
Dört bir yana esen rüzgara katılıp,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta