Aylardan Nisan Şiiri - Mustafa Bayar

Sen aylardan nisan ol;
ben üstüne yağarım…
Şimşeklere karışmam,
onu da sen çak.
En çok beni aydınlatsın tamam,
ama sen uzaktan bak.

Sen gecelerce isyan ol;
ben karanlığı boğarım…
Kansere meyilli bir âşık,
bir tütün yumağı, bir kibrit.
Alnımda saklı o sıcak ışık,
ama sen çok uzaklara git.

Sen hep bana zindan ol;
ben ellerinde doğarım…
Saçlarında dudak izimden bir toka,
yağmur altında bir buket çiçekle.
Ben gelirim elbet bata çıka,
ama sen uzakta bekle.

Sen yeter ki insan ol;
ben kalbine sığarım…
Sevmezsen o senin bileceğin iş,
gönlüm bir yolunu bulur.
Dünya yeteri kadar geniş,
ama sen yine de yanımda dur.

(Hercaî)