sadece siz değil her şey, siz gibi kirlendi.
avlunuzda heceleriniz
yarım heceleriniz senem hanım,
güzünü sevmeyen,
elleriniz var aylardan kış
unutmadım, siz beni... çocukluğumdan severdiniz.
neler saklıyordu gözleriniz, gizil aşklar mı...
hani kuşlar uçurduğunuz,
mektup uçlarından kıskançlıklar
o, gönül sesiniz,
siz miydiniz diyor, masallar fısıldadığım çocuk
kül kedisini, kar tanelerini... siz de severdiniz
elleriniz sütliman, her ölümün silahı, her bitişin.
..............................
“parklarda onlarca kadın” * ağlatır mı sizi senem hanım
bir afgan’ın dramı, arjantin’de soygunlar
“bir ceviz ağacı”** olsam ne çıkar
ya da nasıl yenir taze bir ceviz
kirlenmedikçe elleriniz,
kuşlar konmuyorsa bahçenize.
gökten üç elma nereye düşmüş
pembe düşler görmüş mü birileri, bir düşünün...!
bir sabah kapımızda umacılar
askıya aldıklarında kalbimi,
büyüdüm... senem hanım, büyüdüm korkularla.
* Özcan Öztürk
** Nazım Hikmet
Kayıt Tarihi : 28.11.2002 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum değerli şair.
TÜM YORUMLAR (7)