Aylardan Kasım Gri Günler

Aylardan kasım, gri günler
Biraz tebessüm, biraz hüzün, birazcık da gözyaşı sepeliyor.
Ilık ılık eserken rüzgarlar, nefesini nefesime pay ediyor.
Yaşama umudu verircesine arada bir gidip geliyor
Akşam üstlerinden yüzüme çavan yalancı kış güneşi.
Bir kaçını günbatımına batırmış avutuyor gri günleri.
Takvimlerden bir bir döküldükçe sürünüyor baharlarım.
Acıların kalabalığında sonu olmayan yolun yolcusuyum.
Dönüp dolaşıp on ikiye saran saatlerin tuzağında
Bir avuç buğday tanelerine aldanan minik serçeler kirpiklerimde.
Vakitsiz açan çiçeklerim bahtsızlığıma keman çalıyor,
Hışırdayan yaprakların melodisi dudaklarımda ufalanıyor.
Her yeri bizsizlik kaplamış adım atacak dahi yer yok.
Tebessümlerimin kalbi durdu, nefes alıp vermiyor gamzelerim.
Ey hayat! Söndür ışıklarını sırra kadem basmak üzereyim...