Mevsim ölüme susamış...
Yine aylardan Eylül/yine yaprak dökümü
Kadınların saçlarından bayrak yaptılar
Gökyüzünü yasa/mateme/siyaha boyadılar
Ah! Gözyaşları mercan, elmas ışıltılı kadınlar
Mevsim ölüme susamış...
Uzun saçlı kadınları/Tarıçaları öldürdüler
Kimini saçlarından/kimini memesinden
Kimini ellerinden/kimini boynundan
Ve kimini de mavi bakışlarından astılar
Recm ediyorum kutsal bütün Tanrıları
Red ediyorum ölüm sunan o, dinleri
Doğurmak mı? Tövbeler tövbesi olsun
Kısır kalacağım size ey zalim katiller
Ey katlimi yapan caniler/kısır kalacağım
Ve bir daha asla asla doğurmayacağım
Aksayan hayatın yarım tokadıysam
Tökezleyen zamanların kırığıysam
Özlediğim dünyanın tek aşığıysam
Yaşayamadığım hayatın yasağıysam
Bir daha asla asla doğurmayacağım
Mevsim ölüme susamış...
Yeryüzünde yaşayan Tarıçaları öldürdüler
Kimini henüz on ikisinde gelin ettiler
Akranına değil doksanlık dedeye verdiler
Çocuk demeyip her gün körkütük dövdüler
Bir dirhem saç teliyle göğe asıldı kadınlar
Saçlarından bayrak yaptılar/yol yaptılar
Kainat utancından kırılıp döküldü/anlamadılar
Kadın gitti/dünyanın şuuru durdu/duymadılar
Aylardan Eylül'dü/mevsim bıçak sırtı
Acıyan yaralarımız/kabuk bağlamış
Hüznümüz taze/yağlı urgan boynumuzdan geçerken
Yüzümüzde sıcak bir tebessüm telaşı
Madem saçlarımızdan bayrak yaptılar
Öyleyse ayaklanın/devrim yapmanın tam zamanı...
21/09/2022
Mevsim ölüme susmuş...
#MashaAmini anısına saygılarımla...
Kayıt Tarihi : 21.9.2022 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!