Aylardan Eylül Şiiri - Ferhat Yılmaz

Yine eylül ayındayız,
Yine ömrümüzün baharındayız....
Daha dün gibi,an be an hatırlarım hala;
Seninle beş sene önce,
Böyle ılık bir eylül ayında tanışmıştık....
Evet inci tanem aylardan eylül'dü
Ve biz yine eylül ayında evlenmiştik.
Hani ortak bi karar almıştık;
Eğer bir kızımız olursa,
Adını EYLÜL koyacaktık.! ...
İşte bak inci tanem
Dünyalar tatlısı kızımız tam 5 yaşında.
Sana okadar benziyor ki;
Tıpkı sen,
Senin gibi masum ve deli.
İnci tanem yokluğunun üzerinden tam 1 sene geçti,
Kızım ve ben geçtiğimiz eylül ayında
Evlilik yıldönümümüzü kutladık,
Ama sen yoktun!
Biz yalnız,sensiz ve çaresizdik....
Biz sana hasret idik.
Şimdi aylardan kasım,
Bumuydu alın yazım,
Seni bizden koparan kadere nasıl kızayım.
Benim tek sıkıntım seni tanıyamadan büyümesi,
Bana hep seni sorar:
''Baba bana annemi anlatsana''
İşte bu cümle ciğerimi poarçalar inci tanem.
Hergece kızımıza masal değil,
Seni anlatırım
Ve onun o masum yüzüne baktıkça,
Senin o gül yüzün gözlerimin önüne gelir.....
İnci tanem,bugün yine kızımız bana seni sordu
Bu defa anlatamadım,
Kelimeleri boğazımdan söküp haykıramadım....
Neden mi?
Çünkü ben senin yokluğuna alışamadım
Kızımızda alışamayacak
Ve hergece ANNE diye hıçkırıklarla uyanacak...