Aylardan Eylül Şiiri - Ziya Arabacı

Aylardan EYLÜL yüreğimde hafiften bir yağmur
Yapraklar sararmaya başladı
Geceler serin şimdi burda üşütüyor
Üşüten sensizlik biliyorum
Zaman geçiyor ve hasretin açtığı yara büyüyor
Aylardan EYLÜL sevgili
Yüzümde hüzün sensizliğin hüznü
Mevsim kışa hazırlık ediyor yavaş yavaş
Pencereden seyrediyorum sessizce
Sardunyalar son kez açıyor
Kendime söylüyorum sanki unutmuş gibi
Hatırlatıyorum kendime aylardan EYLÜL
Gözüm yolda geleceksin biliyorum
Saracaksın hasretle
Gözlerimizden mutluluktan yaşlar akacak
Günler yetmeyecek bize
Sevdamız dile gelecek
EYLÜL''de sevdim ben seni
Aylardan EYLÜL
Sevdamı anlatcak kelime bulamadım yine
Ya bu kelimeler eksik ya
Benim sevdamı anlatacak kelime yok
Hiçbir şeye benzetemedim seni
Eşin yok benzerin yok
Seni tek kendime benzettim
Belki bu yüzden ölürcesine sevdim
Sevdiğim aylardan EYLÜL
Yine şarkımız çalınacak
Aşkın yalanı olmaz
Aşkımızın yıldönümü
Aşkımızın doğum gününü kutlayacağız
Aşkımızın doğduğu yerde
Yine yagmur bastıracak birden üstümüze
Saracaksın beni yağmur dan kaçarcasına
Masumca öpücük konduracağım yanağina
Usulca sesleneceksin bana
Aylardan EYLÜL
Seni seviyorum
Diyeceksin bana
Aylardan EYLÜL
Yüreğim sana ebediyen mahkum
Seni seviyorum DENİZ GÖZLÜM