Aylar 8. Ağustos Şiiri - Erdal Ceyhan

Ağustos’da neredeydin
Ağustos’da cehennemdeydim
Cehennem nerede?
Cehennem kötülüklerin cebinde
Kötülükler nerede?
Yalanların,ikiyüzlülüğün, riyanın
Ceketinde.
Gel bana,anlat Ağustos’un günahını
Mercan yokuşundan çıkarken
Akıttığı gül beyaz terleri
Silerken kullandığı mendilin.
Oyalı köşesine koyduğu
İğne ardı adını.

Cehennem bir ağustos günü
Hünkar Suyu gazinosunda seni bırakıp gidenler
Cehennem sıcak değil
Cehennem ayıp değil
Bir azap ki sahibinden sorulur
Acısı çıplak ayaklı
Bir kontesin Beyoğlu sefasından sonra
Hilton’un havuzuna daldırdığı
Parmaklarından çıkarılır.

Oysa Pendik sokaklarında
Boşnak göçmeni Raziye
1.80 boyu ve mavi gözleriyle
Üsteğmen Oktay’ı bekler
Oradan hareket Maltepe’ye
Sarı-kırmızı bir çektirmeyle
Açıl denize.

Ağustos akşamları
Maltepe-Kartal arası
Dolmuşlar gider gelir
Gözlerimde hep eski günler
Saat beş suları,işte şimdi
Vapurdan indi, tranvaya bindi
Şimdi gelecek..

Üsteğmen Oktay vuruldu
Doğu Cephesinde
Bir ağustos günü
Bir havan mermisiyle
Şimdi onun savaşını kim anımsayabilir?
Sevgilisi bir gül getirir her Ağustos’da
Pazar günleri, Süreya Plajına
Süreya Plajı da kalmadı ya)
Birlikte gittikleri
Yiyip içtikleri
Gülüp,eğlendikleri..

Niçin her şey gelip geçiyor
Keşke acılar da böyle yitip gitse
Bellekten uçup gitse bütün kötülükler
Hiç kalmasa sivri uçlu hançer yarası
İhanetlerin açtığı
Keşke bir Ağustos günü
Tek başımıza kalmasak
Mısır Çarşısında
Keşke bir ağustos günü demir alsak
Umudun, sevginin, varolmanın büyük köşküne
Keşke hiç kimse ağlamasa, yanmasa
Hiç kimse pişman olmasa yaptıklarından
Bir Ağustos günü gibi dürüst
Bir Ağustos günü gibi sıcak olsa.

Cehennemi biz yarattık,Ağustos değil
Bak çevrene kim tüketti balıkları
Kim tükürdü duru pınar suyuna
Kim vurdu keklikleri, ceylanları
Kim kesti ormanları
Elbette dünya şimdi bir cehennem
Kim yarattı bu cehennemi
Bu çölü
Bu aşksızlığı,sevgisizliği, insansızlığı.

Ağustos zavallı bir aydır
Sen kendinde ara kötülüğü
Cehennem de biziz
Cehennemi yaratan da.