Aylar Şiiri - Neziha Kartal

AY'LAR



Yeni yıl Ocak'la başlar,
Eksilmez, Yağmur ve karlar.
Kışın iyi giyinmezsek,
Artar salgın hastalıklar.


Şubat çok sert, soğuk geçer,
Üç yıl yirmisekiz çeker,
Dördüncü yıl yirmidokuz,
İkinci ay çabuk biter.


Mart onbeşte soğuk gider,
Ağaç seven fidan diker,
Yağmur yağar, akar seller,
Bağ, bahçeler tohum bekler.


Nisan derki; benim bahar,
Dağlar, taşlar çiçek kokar.
Yirmiüç Nisan gününü,
Tüm yurdum coşkuyla kutlar.


Mayıs yaza hazırlatır,
Ne üşütür, ne terletir,
19 Mayısta gençler,
Hünerlerini gösterir.

Haziran'da yaz gelmiştir.
Ağaçlar meyve vermiştir.
Bol bol dinlenmemiz için,
Okul tatil edilmiştir.


Temmuz'da artar sıcaklar,
Köylerde başlar oraklar,
Sarkar meyvelerden dallar,
Tatile doymaz çocuklar.


Yaz mevsimi son ayımız,
Ürün dolar harmanımız.
Kutlanır 30 Ağustos,
Bizim zafer bayramımız,

Eylül'de gelir sonbahar,
Açılır yurtta okullar.
Eğitim, Öğretim Başlar.
Kavuşur tüm arkadaşlar.


Ekim'de dökülür yaprak,
Yağmur bekler kurak toprak,
Cumhuriyet bayramında,
Herkesin elinde bayrak.

Soğuktan sobalar yanar,
Dışarda kalanlar donar,
Ötmez olur, artık kuşlar,
On Kasımda yurtta yas var.

Aralık'ta biter sene,
Takarız eldiven, bere,
Yeni yıl uğurlu gele,
Son ayımız güle güle.



NEZİHA KARTAL

09.03.2009