Kimbilir belki de ahımdı dünyaya sığmayan,
Belki de küçük bedenime giydirdiğiniz zamansız ölümdü size dokunan...
Oysa ölüm yerine bahar kokardı minik ellerim,
Gözlerim umudun renginde,
Dilim coşkulu bir marşın ilk kıtasındaydı.
Cebimde sevinçler taşır,
Yalın ayaklarımla yıldızlara basar,iz bırakırdım geceye.
Umutlar filizlenecekti kumlu saçlarımda
Ve
Beyaz çiğdemler açılacaktı morarmış yanaklarımda.
Beni ölüme yolcu ettiğiniz dünyada şimdi korkunun çığlıklarına teslim olmuş insanlık.
Hani siz büyükler korkmazdınız hiçbir şeyden!
Korkmazdınız karanlıktan,
Ürpermezdiniz ölümün soğuk nefesinden.
Gerçekten çok mu korktunuz?
Hem de çocuklara zarar vermeyen bir virüsten.
Korkmayın ölümden,
Korkmayın cansız bedenle sonraki günün sahiline vurmaktan.
Beni ve benim gibileri gözyaşları yıkamaya yetti.
Peki!sizi,bu uçsuz bucaksız denizler yıkayabilecek mi?
Kayıt Tarihi : 16.3.2020 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin sonunda 'Peki! sizi, bu uçsuz bucaksız denizler yıkayabilecek mi? diye sorulan çok haklı bir soru var.
Aylan Bebek ve Korona.
Şairin tabiri ile Aylan ve 'çocuklara zarar vermeyen bir virüs'
Bir muhasebe yapmaya herkesin ihtiyacı var.
Çok teşekkür ederim değerli yorumunuz için. Şiirlerinizi de okudum. Kaleminize,yüreğinize sağlık değerli hocam.
TÜM YORUMLAR (2)