Aylaklığımın Birinci Günü Şiiri - Özgür ...

Aylaklığımın birinci günü bugün
Boş vaatler dünyasının zamansız ışıklarıyla uyandım,
Kaynak suların eşsiz temizliğiyle yıkandım,
Çocuk büyütme enstitüsünden yarım litre süt,
Şairin dediği gibi “basit yaşayacaksın basit”.
Radikalleştim gazete konusunda da,
Arka sayfasında bir kayakçının ölümünü yazıyor,
Daha otuzunda, yüzü çillice ama belli ki sağlıklı
Hem üzüldüm, hem sevindim,
Üzüldüm, otuz çok, çok erken
Sevindim, kaç kişiye nasip olur ölüm
Hayat sahnesinin ortasında dans ederken.
İlk sayfayı açtım sonra,
Memleketimden insan manzaraları.
Kırk üç gün sonra çıkarmışlar Macar anne kızın cesetlerini
Metro yüzünden çöken pansiyonun altından,
Elli yaşlarında bir adam ağlıyor hüngür hüngür
Etrafına bile bakmadan
Kırk üç gün… devlet eliyle ölülere bile işkence yapılıyor
Göz göre göre
Kırk üç gün… devletin metrosu alenen adam öldürüyor.
Manşetteki haberse daha ilgi çekici,
Sarıkamış’ta “beşinci sınıf” bir öğrenci
Yapılan yardımların hep zenginlere dağıtıldığını söylediği,
Hakkını aradağı için, bacakları morarıncaya kadar dayak yiyor
Bu devletin şeref”li” müdüründen,
Büyük yürekli küçük öğrencinin cesaret dolu
Gözlerini hayal ediyorum
Yerimden kalkıp, bu memlekette halâ iş var diyorum
Aylaklığımın birinci günü bugün,
Aylaklığımı seviyorum…