Ayla Özer Şiirleri - Şair Ayla Özer

Nasıl reva gördün gözlerine bu kadar nefret dolu bakmalarını...
Sığar mı sandın gözbebeklerine bu kadar öfke ve kin?
Taşıyabilirmi sandın bu kadar ağır bir cephaneyi.
Bir bakışta kaç yüreği öldürür hiddetin?
Bu kadar zor mu gözlerinde sevgi barındırmak?
Oysa bir pamuk kadar hafiftir sevgi,

Avuç içi kadar küçük masamda,
Dünyalar kadar büyük dertlerimi yaziyorum...
Bir çığlık bir çığlık daha göklere, semalara yolluyorum.
Sağır kulaklara işkence,
Kör gözlere karartı,
Söylemez ahraz dillere,

Bir selam ver ey gençliğim!
Neden beni görmüyorsun?
Beni bana sormadan, bana uğramadan nereye gidiyorsun?
Yaşanmamış yılları yaşanmış sayıyorsun.
Siyahlığını fark ettirmediğin saçıma aklar düşürüyorsun.
Söylesene gençliğim neden hayallerimi çalıyorsun?

Beni hala sevdiğini söyleyenler;
Eğer ben karanlık bir kuyu isem,
Hadi beni en çok seven atlasın karanlığıma..
Yok diyorsanız karanlıktan vazgeç, güneşler aç öyle dönelim sana...
Verilecek tek cevabım şudur anlayana;
Benimle kabuslarımı paylaşmayanlar, rüyalarımda yer istemesinler,

Dünyaya geldiğim andan itibaren,
Hayat hep geride kaldı benden.
Koşar adım yakaladım acıları,
Mutsuzluk beni görmezden gelemedi annem...

Öylesine bıktım ki suçlayan bakışlarınızdan
Kendimi idama mahkum ediyorum
Ben sizi hiç üzmeden hep uzaklardan sevdim.
Şimdi yakın olmanın cezasını çekiyorum.
Sizi huzursuz ettim tekrar özür diliyorum.
Hadi atın tabureye tekmelerinizi, ipimi ben çekerim.

Söz gümüş sükut altın diyerek, ne çok altın biriktirdim ben bu güne dek.
Dilimden dökülemeyen sitemlerim,isyanlarım , kavgalarım ve küfürlerim
Öyle çok birikti ki , onlarla birçok şey satın aldım ileriye ölümlük yatırım diyerek.
Hatırı sayılır derecede gözyaşı ve bir ömür boyu yetecek kadar kabus aldım gecelerime.
Ve bolca yara aldım yüreğimin en derin köşelerine.
Hüzünler aldım en dokunaklı şiirlerden bile hüzünlü.

Şiirlerim vasiyetimdir dedim ve herkese bir şeyler bıraktım hak ettikleri yerden.
Herkes kendine düşen payı mutlaka bulur mısraların içinden.
Yorum sizin diyorum acılarımla ben kenara çekiliyorum.

Ben ne hayattan ölümü ne de ölümden hayatı hiç ama hiç çıkaramadım.
Ölenle ölmedim ama kalanlarla da kalamadım.

Gelişlerinizde en az gelmeyişleriniz kadar gözüme batıyor.
Yüzünüzdeki nahoş ifade canımı çok yakıyor..