Ayla Küçük Şiirleri - Şair Ayla Küçük

İçimde ki garip, heyecan neden?
Adını andıkça, ateş basıyor.
Küçücük bir resim, karşımda duran,
Nedense yüzümde, güller açıyor.

Tükenmiş bir aşkın, yorgunuyum ben,

Aradım meşguldeydi, o gece hep numaran,
Huzursuz eden neydi, belki benim aramam.
Teşekkür et ulağına, tez gelmişti haberin,
Gülüyordu bıyık altı, anlatırken aradan.

‘Sevmemiş’ dedi önce, ‘karısını seviyormuş’

Gelme üzerime alaycı tavırlarla,
Sonra kahroluyorum,
Anlaşılamadığım için,
Anlatsam__
Anlayacak mısın sanki
Zehir zemberek gibi sözlerin!

Yavaş yavaş uzaklaşmışsam senden,
Yokluğunu,
Bir başkasıyla doldurmaya zorlamışsa zaman,
İstemediğim halde,
Mutsuzluk okunuyorsa gözlerimden görürsün.
Ve pişmansan yitirdiğin günlere.

Söylersem adını, yansın şu dilim,
Vefasız diyorum, artık ne diyim,
Kandım o sevgine, nerden bileyim,
Ben artık sana hiç, ağlamıyorum.

Aylarım yıl oldu, hala sırdasın,,

Ben geceleri severdim,
Beni barındırırdı sinesinde,
Yalnızlığımı__
Paylaştığım sırdaşımdı hep,
Ayın göğsünde yatardım,
Yıldızlar başucumda.

Sensizlik__
Zehir gibi yine bu akşam,
Varma üzerime,
Duvarlarda aksini görür gibiyim.
Sanki__
Hep kızgın, hep kırgın,

Bir sandık var odamın köşesinde,
Her an gözümün iliştiği.
Açmaya korktuğum,
Dokunmaya kıyamadığım.
Yüreğimden__
Nice anıları içinde barındırdığım.

Bu bir vedadır, haydi yüreğim,
Çırpınıp durma, boşu boşuna.
Bir dostu kırdın, gönül bağından,
Nazlanıp durma, boşu boşuna.

Dalgalandın hep, sevgiden yoksun,

Kanmam artık rüyalara,
Gecelerce karanlığa_
Çelme taktım yalnızlığa,
Bugün sende kalacağım.

Ser saçını şu göğsüme,