Ayla Şiiri - Ahmet Kara 4

Güllerin mi soldu bana da söyle
Ay’a bakmıştın da olmuştun Ayla..
Hatıran andıkça kanatır böyle
Kalmadı sağlarım, seninle Ayla..

Minikti ellerin unutmam seni
Saçlarında sarı karaydı teni
Patikleri küçük yenidir yeni
Koptu diz bağlarım, seninle Ayla..

Ellerinde çiçek umudum vardı
Gelene geçene içten yalvardı
Görseniz onuda nasıl ağlardı
Karalar bağlarım, seninle Ayla..

Masumdu gülünce yüzleri ince
Oynardık el ele bize gelince
Sokakta mı kaldın annen ölünce
Karardı dağlarım, seninle Ayla..

Vuslatı bekledi ölümü geldi
Akşamı sabahı sevapsız kaldı
Gözlerini açtı, oda bir yeldi
Ağladı güllerim, seninle Ayla..

Adın yazıyordu siyah taşında
Bir dua okudum mezar başında
Cennetine göçtü genç yaşında
Seninle ağlarım, seninle Ayla..