Aykut Kalabalık Şiirleri - Şair Aykut Ka ...

Yürekten dökülen kırıklar parçalamasın.
Suskunluğun en acımasız olduğu zamanlardayım bu günlerde... Sadece susuyorum ve uzaktan izliyorum bir
sevdanın hazin intiharını... Dirhem dirhem kan damlıyor açık yaralarımdan ve her damlada bir umut eksiliyor
damarlarımdan...Susmak yakıştı sanırım bana artık kimse yadırgamıyor
beni ve suçlamıyor seni sevdigim icin... Beni unutanı unutamadığım için ayıplamıyor kimse... Yüzümde
mutluluk denen maske dilimde yalandan sevda şarkıları ve hiç gelmeyecek güzel günleri beklermiş gibi

AŞK ne saçma sapan bir şeydir bu aşk. Kimi için bir eğlence kimi için bir vakit geçirme kimi için ise gerçekten sevme.

Hepsi çok saçma. Aşk denen şeye bu dünya da inanmayın çünkü; Aşk hiç bir şekilde ne Leyla ile Mecnun gibi olacak nede Fırat ile Şirinin aşkı gibi olacak. Beklemeyin arkadaşlar buna her şey sahte bu dünyada. Aşklar, insanlar, sevgiler, hayatlar. Şimdi diyeceksiniz ki ne doğru bu hayatta sizi meraklandırmadan onu da cevaplandırım.
Tek gerçek PARAN VARSAN ADAMSIN. Ne delikanlı gibi seversen adam olursun nede hayatını ortaya koyduğun insanlar için değerli olursun. Her şey para olmuş, paran varsa senin karşında saygı duruşuna geçiyorlar ceketlerini idikliyolar ama bir şeyi hatta bir çok şeyleri unutuyorlar. Aşkları, sevgileri, insanları vede en önemlisi ise insanlıklarını unutuyorlar. Biraz sizi eski simalara götürmek isterim. Eskilerden insanlar birbirlernin tipine, giyimine, parasına hiçbir şeyine bakmazlarMIŞ öle diyorlarmış yani tek baktıkları şey sevgi, aşk MIŞ. Şimdi ise herkezin gözlerine bakıyorum da bir yangın yeri orda herkez bir şeylerden kaçıyor sevgiden kaçıyor. Size bir sorum olcak herkez sorduğum soruyu kalbi ile cevaplaması isterim. Hanginiz özlem çekti, hanginiz birini delice özledi sırılsıklam aşık oldu? Kimse hiçbir kimse en ufak birşey de herkez sevginizden vazgeçtiniz ve bu böyle anlattıklarım yazdıklarım gibi olduğu sürece sonsuza dek aşk olmucak sevmek olmucak. Aşk saçma, insanlar saçma, ayrılıklar saçma, özlemler saçma. Sözün özü AŞK SAÇMALIKTIR!

- Aşklar saçmalanmaya devam ettikce, İnsanlar saçma olcaktır.

Daralıyorum aslında bu dünyadan,

Güçsüz düşüyorum,

İnsanlara, kendime, doğaya.

Çok basit geliyor demi herkese ayrılık. 7 harf 3 heceden oluşan basit bir kelime oysa çok derin bir mazi saklıdır ayrılık kelimesinin içinde. İnsanlar evet tüm insanlar öyle yada böyle bir gün ayrılığı tadacaklar o ayrılığın ne kadar kötü ne kadar yutkunulması zor bir gerçek olduğunu her insanoğlu tadacak. Peki öyleyse bu ölümlü dünya da neden insanlar birbirini sever? Neden tüm insanlar sözde yaşadıkları aşk uğruna bir şeyleri feda eder? Sonunun ayrılık olcağını bile bile. Neden her biten, her ayrılıkla biten şeyin sonun da üzülür, göz yaşı döker? Çok garip dimi şu ölüm lü dünya da şu yaşadığımız saçma sapan dünya da herkes bir uğraş içerinde ama insanız işte sevmeden, bir şeyler feda etmeden her şeyin sonu başlamadan biteceği belli olduğu halde ayrılıkların tadılacağını bildiği halde ne saçma bir dünya içerisinde yaşıyoruz değilmi? Ölüm belki de en kötü şeydir ayrılıkta sevdiğin değer verdiğin insanı bir gün toprak ta görmek ne garip bir şeydir insanın içini burkan bir şey, herkesi sebepsiz yere kısa bir zaman dilimi de olsa ölümün ne garip bir şey olduğunu düşünürsünüz. Şimdi sizden istediğim şey de bu arkanıza yaslanın ve ölümü hayal edin evet öldüğünüzü hayal edin arkanızdan ağıtlar yakan annenizi komşuların kolları arasında kolonya ile ayakta durmaya çalışan annenizi hayal edin diğer yandan da babanızın kimsenin desteğine ihtiyaç duymayıp içten içten en acı şekilde acı çektiğini ağladığını düşünün ve işte o zaman ayrılığı en iyi sen düşünen insan tadacaksın.



- Ayrılık insanları bekleyen başı karanlık sonu apaydınlık olan bir ışıktır.

Sözlerime tüm insanlıkla , tüm evrene musallat olmuş bir şeyle başlayacağım. ' YALNIZLIK ' evet bence tüm herkesin tüm içtenliği ile korkması gereken bir kelime. Benim için çok ürpertici, sizin için de öyle olmalı. Herkes yalnız kalacak er ya da geç. Düşünsenize bir gün tüm insanlık yok olmuş bir anda orta da tek sadece sen kalmışın. Ne yaparsın? Başka bir bir şekilde örnek verim farz edelim ki öldünüz ve mezarda yalnızsın. Yaşadığın ömrü hayat boyunca onca değer verdiğin insanlar nerede peki ya sözde senin için ölen hatta ölüme gelen insanlar nerede? Hiçbir yerlerdeler aksine sen hiçbir yerlerdesin ve yalnızsın. Hayatta bazı gerçekler vardır ama benim için tek bir gerçek varsa o da tüm gerçeklerin sonu da ' YALNIZLIKTIR '. Hayatta tek başınasın. Nasıl annenin karnındayken tek ve yalnızsan doğduğunda da yalnızsın sonrasında da ve hatta şimdi bile.


- Eğer bir gün herkesin başına bir şey gelecek ise oda; 'YALNIZLIKTIR '

Kaderse kader, sensizyaşanılacak gibi değil yar hayat.

Hangi yanını tutmalı bu yokluğun?

Hangi yanından başlanmalı sessiz çığlıkların?

Haksızlığa karşı haksızlık yapmak istersin ama bazen haksızlık yaptı diye vazgeçemezsin sevmekten. Senin canını yaktı diye canını yakmak istersin ama sonunda yaktığında o canı asıl haksızlık ona bu kadar üzülmeden edemezsin.
Haksızlığa uğrayan insan bir daha haksızlığa uğramamak için kapar kendini; taa ki bir daha istesede bir şey hissemedeyene dek Haksızlığa uğrayınca bir kere en zoru inanmaktır yine kendine, hakkı yenen insan öfkeli değildir sırf utanır bunlara izin verdiğine.
Haksızlıktan değil utancını kapasın diye karar verir kötü olmaya Başkalarının umutlarına saplar hançerini çünkü korkar kendi umutlanmayaAsıl haksızlık ihanet değildir, ihanetle aydınlığı kapamaktır umutları öldürmektir taa ki hayat kendi nefesine sana ödünç verererk. taa ki bir daha aynaya bakmaya cesaret edenedek.
Şimdi herkes sevdiğinini ona gelmesini bekliyor. Herkes mutluluğu kendi hakkı biliyor. Herkes onca acı karşısında karşılığını istiyor. Peki bu hikayede kim sonunda mutlu olmayı hak ediyor?
Haklı olmak yeterli değildir her zaman. Olur mu? Her şeye rağmen zayıfları ezen kocaman kötülere rağmen küçük mucizeler olur mu hayatta. İyiliklerinden başka hiç bir şey kuşanmamış küçücük savaşçılar hak ettikleri mutlululuğa kavuşacak mı hayatta?
Bu sefer herkes hakettiğini bulsun istiyorsun. Bu sefer içlerinden biri ölsün biri kurtulsun istiyorsun…

Sadece biraz sensizim cümlelerimde bakışlarımda gözlerimde... Sadece biraz yalnızım bekleyişlerimle bırakıp gidişlerinde.
Biraz, biraz hep biraz her şey de biraz sen varsın... Ağlayaşlarım da biraz hüzünsün sevinçlerim de gizli bir acımsın
bakışlarımda kayıp aşkımsın... Bazen yorgunluğumsun, kalbimdeki atışların sebebisin bazen belki de bazen hayatamın
anlamısın... Hayat denen nefes denen kavramın eş değerisin, belki, bazen... Belki de seni görmek için gözümü kapatmadığım
sebebsin belki de senin o gözlerinin içindeki aşkı görmek için yaptığım fedakarlıksın... Ama içimi acıtan en hüzünlü olan şey ise
hepsinde BELKİSİN belki belki...

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar

Sevgi ağır bir yüktür. Onu bir kere sırtladınmı taşıcaksın, sonunun nereye gittiğini bilmeden hemde.
Zorlukları aşarak ilerliyeceksin, her atlattığın zorlukta daha çok sevmesini bileceksin. Sevgi bittimi üstüne ağır bir vicdan azabı çöker. Sanki sen bir suç işlemiş gibi, utanırsın. Aynı bir çocuk gibi ve o vicdan azabı seni bitirir içten içe. Sevgi budur işte paşam sevmesini bilceksin ağır bir yükü taşıcaksın. Bittimi o yükün altın da kalmıcaksın düştüysen kalkmasını düşürdülerse intikam almasını bilceksin.
Seversen bilceksin.

- Seveceksen, yalnız kaldığında aklına geleni değil, hiç aklından çıkmayanı seveceksin.