Ne olur arkadaş kalalım deme bana,
İnsan arkadaş olabilir mi
Canından çok sevdiğiyle
Bu yürek sevdi mi bir kere
Zincir vurulmuyor, anla
Yoksa ister miydim seni üzmek
Önce doğmaktan vazgeçtim hayatta,
Sonra büyümekten çocukken,
Oyun oynamaktan diğerleri gibi,
Hatta pamuk şeker yemekten.
Etrafımdakiler beni sevmekten vazgeçti,
Ben de onları sevmekten,
Ömrüm boyunca seni bekledim
Olmadı bir tek sevdiğim
Ve de bir sevenim
Biliyordum, bir gün bulacaktım seni
Koskoca dünyada
Milyar tane insan arasında
Zifiri bir karanlığın ortasındayım,
Ne bir beklentim var hayattan,
Ne de bir parça mutluluk istiyorum.
Hüzünleri verin bana,
Nasıl olsa bilmem mutluluk nedir.
Zor gelmez o yüzden çıkmaz sokaklar,
Rüyamda seni gördüm güzelim
İçim ürperdi, gözlerime inanamadım bir anda
Evet sendin, tanımıştım seni
Usulca sokulmak istedim
Ama bir ufuk misali ulaşamıyordum sana
Ben sana yaklaşmak istedikçe kaçıyordun sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!