Aykızım Şiiri - Zahide Eskici

Boz bulanık bulutlar çöreklenip dururken
Cemresiz can evinde boran kıştın Aykızım
Dert sineni dört nala prangaya vururken
Onulmaz yaralara her gün koştun Aykızım

Cenkleşipte canınla hazanlara eş tuttun
Durulmadı bulaklar kirpiklere nem kattın
Gamzeli gülüşleri topu ile fırlattın
Çağlayan seller gibi doldun taştın Aykızım

Çile çeker yüreğin değirmene dönmüşsün
Hayallerde kıvranıp düşlerinde donmuşsun
Türlü türlü of çekip acılara banmışsın
Gözleri kamçılayan yıkık kaştın Aykızım

Sevgi pınarın aksın vuslatına yolu seç
Dillerini lal etme elleri duâya aç
İsyan etme halinden umutlara gebe göç
Hüzün düşen gözlerde akan yaştın Aykızım

Aykızıma ben derim beşeriye karılma
Sıkı tut sen dümeni boş yollara yorulma
Eyyübün sabrına var sevdiğine darılma
Od düşürüp özüne sırda piştin Aykızım