Aykız - 2 - (çehre) Şiiri - Serdar Akkoç

Bi’ milyon sevda gördüm; kimi Şah, kimi Leydi,
Acep ne halt ederdi; canlar seni görseydi?

. . .

“Seni görseydi Leyla, yeryüzünden kaçardı,
Mecnun dilencin olur, çölde mendil açardı!

Seni görse Selcen’i görür müydü Alparslan?
Usulca fısıldasan irkilir Sağır Sultan.

Giderdi başımızdan kahve gözlümüz Aysel,
Ses versen gözlerini; açardı Âşık Veysel!

Seni görse ahrazlar başlardı şakımaya,
Hattatlar gül yüzünü nakşederdi Sema’ya.

Kerem sana mıhlardı gözlerinin ucunu,
Nerelere atardık Aslı’nın pabucunu.

Seni görseydi Neron; Gökkubbe’yi yakardı,
Mecnun olurdu Aşil; Helen’e kim bakardı?

Yok sayardık Zeyneb’i, tanır mıydık Kezban’ı,
Yerin kırk kat altına gömerdik Mihribanı.

Dökülürdü incisi Sultanların tacının
Turşusunu kurardık Sindirella bacının.

Senin için Ashab-ı Kehf uykusunu bölerdi,
Hasretinden Ferhadlar Kaf Dağı’nı delerdi.

Seni görseydi Musa; diler miydi âsâyı,
Leonardo dellenip yağmalardı Lisa’yı.

Boşanırdı aşıklar senin gibi kul için
Dulkentler kurulurdu yedi milyar dul için

Seni görse Süleyman mühürlerdi haremi
Kundaklardı Gülfem’i; recmederdi Hürrem’i.

Seni görseydi Kürşad, basardı evinizi
Kırk yiğidi diz çöküp içerdi kahvenizi.

Sen varsan kaç bin huri, yem olur kurda kuşa
Mihrimah Sultanını boşardı Davut Paşa.

Bi’ milyon Sultan gördüm; sultanlıkları batsın,
Senden öte Sultan kim? Biri bana anlatsın!...

#Hançeri